تجربه بیشتر، آمادگی بیشتر

خیلی از وقت ها رفتارهایی از ما سر میزنه که کاملا غیر طبیعی هم برای خودمون و هم برای دیگرانه. در موقعیت های مختلف و در رابطه با افراد مختلف، که وقتی بهش فکر میکنی، خیلی عجیب و غریبه و از خودت میپرسی: “واقعا این من بودم؟”.

مطمینا دلایل متفاوتی داره که یکی از اونها میتونه “نداشتن دانش و تجربه” نسبت و درون اون موقعیته.

مثلا خیلی وقت ها وقتی قراره یه نفر تو یه جمعی صحبت کنه، از بس عرق میکنه و استرس داره که ممکنه سکته کنه!
مثلا وقتی که اولین بار با ماشین تصادف میکنی و نمیدونی چیکار باید کنی؟ فرار کنی یا بمونی؟
مثلا وقتی با مدیر یا یه شخص رتبه بالا قراره صحبت کنی و نمیدونی چی و چجوری بگی.
و خیلی های دیگه که حتی ممکنه همین امروز برات اتفاق افتاده باشه.

ساده ترینش نداشتن تجربه نسبت به اون موقعیته. یعنی آمادگی روبرو شدن با اون موقعیت رو نداشتی و یهو افتادی تو این موقعیت و حالا هم هرکاری که میکنی، میشه اوولین تجربه و مطمینا توی اولین تجربه احتمال اشتباه کردن و حتی خراب کردن بیشتره.

دومی هم نداشتن دانشه که نمیدونی توی اون موقعیت واکنش درست چی هست؟ همه جسته و گریخته از دور و بر یه چیزایی رو فهمیدیم که مثلا توی فلان مووقعیت چیکار کرده و احتمالا ما هم همونو کپی میکنیم ولی این همیشه درست نیست و خیلی جای کار داره. خصوصا توی روابط بین انسان ها که بعضی ها موفق تر عمل میکنن، مطمینا این موفقیت اتفاقی نیست و دلایلش رو باید پیدا کرد.

خیلی خلاصه و سربسته، تجربه بیشتر، آمادگی بیشتر ی رو فراهم میکنه.