بعد از فارغ التحصیلی

دانشجوی رشته “ادبیات”:
این دسته از دانشجویان بعد از سال چهارم ,در “فال حافظ” گرفتن ,به مهارتی عالی دست یافته به گونه ای که با خطای کمتر از ۱۰۰ درصد می توانند برای شما فال بگیرند. و از وسایل مورد نیاز برای تاسیس شغل (کارآفرینی) می توان به یک جلد کتاب “فال حافظ” و دو عدد مرغ عشق اشاره نمود.

دانشجوی رشته “حقوق”:
این دسته از دانشجویان بعد از سال چهارم ,در نزدیکی یکی از دادگستریها یا شوراهای حل و اختلاف سکنی گزیده و به کمک دستگاههایی همچون مداد  (دانشجویان نسل های دیروزی) ,ماشین تحریر دستی  (دانشجویان نسل های امروزی)و یا لپ تاپ (دانشجویان نسل های آینده) برای دادخواست کنندگان عریضه نویسی می کنند.

دانشجوی رشته “برق”:
این دسته از دانشجویان به شدت در دوران دانشجویی از خود برای ایفای نقش به جای “عمو برقی”  علاقه نشان می دهند ,اما به دلایلی نامعلوم مجبورند تا پایان سال چهارم صبر کنند و اما بعد از فارغ التحصیلی… [جهت کسب اطلاعات بیشتر به پرسنل زحمت کش “نگهبانی” سازمان “صدا و سیما” مراجعه کنید].

دانشجوی رشته “زبان”:
این دسته از دانشجویان با توجه به علاقه ی بسیاری که به زبان و هر آنچه که در دهان وجود دارد ,دو گزینه را انتخاب می کنند. یا در دندان پزشکی به هر نحوی که شده برای خود شغلی دست و پا می کنند و یا در کله پزی ,مشغول به کار می شوند.

دانشجوی رشته “عمران”:
این دسته از دانشجویان بعد از چهار سال تحصیل ,به محض فارغ التحصیلی ,بر روی یک عدد چوب خط کشی کرده و با کمک یکی از دوستان خود و به همراه دوربین ۲ مگاپیکسلی تلفن همراه خود هرجایی را که احساس کنند نیاز به یک پل معلق دارد ,سریعا دست به کار شده و از علم سرشار خود که در این چهار سال کسب کرده اند ,برای خدمت به انسانها استفاده می کنند [یکی از نمونه پروژه های موفق چنین دانشجویان فعالی ,پل معلق “جانبازان” می باشد].

دانشجوی رشته “مدیریت”:
این دسته از دانشجویان بعد از سال چهارم ,سعی بر آن دارند تا با ورود به هر مجلسی ,اعم از مجلس عزا ,عروسی ,زنانه ,مردانه ,تشییع جنازه ,سفره نذر ,تولد و … ,با در دست گرفتن مدیریت آنجا در هرچه بهتر (!) برگزار شدن آن ,کمک کنند.

دانشجوی رشته “فیزیک”:
این دسته از دانشجویان با هدف کشف قانونی برتر و پیچیده تر از قانون “نسبیت انیشتین” وارد این رشته شده و در تمام چهار سال بر هدف خود پافشاری می کنند ,اما وقتی که می بینند این کار شدنی نیست ,شروع به تاسیس کلاسهای آموزشی کنکور می پردازند تا شاید از این طریق به شهرتی دانش آموزی و کشوری برسند.

دانشجوی رشته “شیمی”:
این دسته از دانشجویان اصولا هر آنچه را که در خانه پیدا می کنند با هم مخلوط می کنند تا شاید بتوانند محلولی جدید اختراع کنند.

دانشجوی رشته “آمار”:
این دسته از دانشجویان بعد از چهار سال به دو (!) دسته خانم ها و آقایان تقسیم می شوند:
۱) خانم ها : این گروه از دانشجویان با حضور فعال در دادگاههای طلاق و صحبت با خانم های مطلقه ,در کسب آمار کمک می کنند.
۲) آقایان : این گروه با نشستن جلوی تلویزیون و تماشای خبرهای ورزشی در اطلاع رسانی آمار و خبرهای ورزشی به آحاد مردم ,کمک بسزایی می کنند.
۳) ؟؟؟ : این گروه هم هر ۱۰ سال یک بار از خانه های خود بیرون آمده و برای سرشماری افراد جامعه ,شروع به فعالیت می کنند.

دانشجوی رشته “کامپیوتر”:
این دسته از دانشجویان بعد از چهار سال ,اصولا در خانه نشسته و کاری جز بازی کردن با رایانه و دستگاههای مشابه (مثل میکرو ,سگا  ,PS3 ,XBOX 360 و … ) بلد نیستند.
اما حداقل نسبت به  دانشجویان رشته های دیگر ,می توانند کامپیوتر را روشن و خاموش کنند.