نامی هست به نام ایران
نامی هست به نام ایران و صفتی به حرمت ایرانی بودن. و ما، تک تک ما، چه در داخل چه هر کجای دنیا باشیم. خواسته و ناخواسته نمادی از این نام و این صفت هستیم. وای از آن روزی که آنچه بر دوش ماست به نا روا رها کنیم. انتظاری نیست. دستور و فرمانی هم نیست. آنچه هست و تمنا می شود خود را از یاد نبردن و...